Cunda

Herkese merhaba

Güzel yerler İzmir'e yakın olduğu içini bahar aylarında her hafta sonu gezmeyi seviyoruz eşimle. 16 Mayıs'ta havalar daha sıcak olmadan Cunda'yı bir gezelim dedik.

Ayvalık'tan Cunda'ya giden yol

 Sahilinde sıra sıra balıkçılar var.
 Havalar güzelleştiği için çok kalabalık bir gündü.

 Eski taş evler, lüks restoranlara dönüşmüş.

 Her yerin de oldu gibi kedileri çok ama çok güzel ve uykucu.

Aslında, çok methini duyduğumuz Cunda Balık Evi'nde yemek yemek istiyorduk. Ama o saatlerde kapalıydı. Biz de sahilde yerlerden birine oturduk.

 Öğle yemeği için eşim papalina yemek istedi. Papalina, Cunda'ya özgü bir balıkmış. Hamsi benzeri diyebiliriz.

 Ben de sübye (özellikle bu tarafta olan, bir çeşit kalamar) yemek istiyordum ama yokmuş. Kalamarla yetindim. Normal bir kalamardı benim için, öldüm bayıldım diyemeyeceğim.

 Yalnız yemek yemeyi hiç sevmeyiz.

 Yemekten sonra güzel sokaklarında turumuza devam ettik.

Kahvemizi yine buranın en meşhur yerinde, Taş Kahve'de içelim dedik. Dibek kahvesi sipariş ettik. Nasıl kötüydü anlatamam. Gittiğimizde çok kalabalıktı, bir an önce kahveler olsun diye sanırım sıcak suyla yapmışlar. Konaktaki Kızlar Ağası Hanına gelsinler de Dibek kahvesi nasıl yapılır öğrensinler bence.

 Bilmeyenler için kısaca Dibek Kahvesi: Dibek taşında ezilerek öğütülür ve fincanda pişer.

Dondurmamızı sahilde bulunan Cemal'de yedik. Çok güzeldi, özellikle sakızlıyı tavsiye ederim. Ama dondurmadan da güzel olan bir şey vardı ki o da külahı. Hala tadı damağımda, sadece o muhteşem külah için bile gidip yiyebilirim.

 En renkli yerleri hediyelikçilerdi.

Ara sokaklarını, kedilerini, dondurmasını (daha çok külahı) sevdiğim bir yer oldu. Belki Cunda Balık Evi açık olsaydı, daha güzel zaman geçirebilirdik. Yakın yerde oturanlar hafta sonu nefes almak için gidebilirler.


Diğer gezi yazılarım için:
Kapadokya
Assos
Selanik
Atina
Eski Foça
Çeşme
Teos
Alaçatı